- “We beijveren ons om ons ware ik te vinden maar naarmate we er dichterbij komen, overrompelt ons de overvloed van wat we werkelijk zijn.”

- “Geen armen waarin we ons ons hele leven zouden willen laten verzinken, dan de omhelzing van de armloze Venussen.”

- “Een schijnsel, te zwak om de grond te bereiken, omzoomt als met krijt de gevels der huizen, die een slechte nacht achter de rug lijken te hebben, en dwingt de naakte wolken onder hun lakens uit te kruipen, die zich even in een luchtig weefsel van zacht geel en groen wikkelen, om zich tot slot in een wit gewaad te hullen.”

- “Nooit zullen er paarden zijn die de wetten van het perspectief zo overtuigend met voeten treden en tegelijkertijd een zo evenwichtig begrip hebben van compositie, dan de heldhaftige Percherons van Paolo Uccello.”

- “Naar niets smacht ik, nu dit ogenblik der eeuwigheid mijn alles is, en ik niets wil.”

- “Ook al veranderen al onze opvattingen over Leven en Dood, de tijd is aangebroken om de grootschalige zwendel van 'Las Meninas' aan de kaak te stellen, want het waren immers diezelfde 'Hofdames' van vlees en bloed die het naamplaatje van Velázquez ophingen, zodat niemand het ware en eeuwenoude wonder van zijn onsterfelijkheid aan het licht zou brengen.”

- “Was er dissectie gepleegd op de ogen van Monet, dan was aangetoond dat hij de ogen van een vlieg bezat; ontelbare oogjes die over de ogen regeren en die de subtielste kleurschakeringen haarscherp onderscheiden maar omdat ze zelfstandig zijn, deze schakeringen niet in hun samenhang maar onafhankelijk van elkaar waarnemen.”

- “Dat samenraapsel van schooierschap en bordeel, gebruik en misbruik van de straatschoenpoetser, van sentimentele vetkuiven met een blauw oog, van ongegronde razernij en treurnis – dat is La Pampa… zo veel meer dan een indiaan met herdersfluit en tamboerijn – het komt tot leven en zingt op de akkoorden van een tango in een willekeurige geïmproviseerde dieventaal.”

- “Het kubisme heeft de schilderkunst van de buitenlucht gered en van de zonnestralen die de verf dreigden te smelten, door de ramen die het impressionisme al te enthousiast had geopend hermetisch te sluiten, maar door de kunst zo veel recepten voor te schrijven en haar zo veel bloed af te nemen, scheelde het maar weinig of ze was verstikt en als een uitgemergeld geraamte achtergelaten.”

- “Romeinse bustes zouden geheel onbekwaam zijn om te denken als de tijd hun neuzen niet had verbrijzeld.”

_”We pogen te zijn wat we werkelijk zijn, maar in de mate waarin we daarin denken te slagen, merken we met ergernis wat we echt zijn”.

-“De enige armen waarin we genoeglijk zouden kunnen leven zijn die van de Venus zonder armen.”

-“ Met te weinig kracht om te vloer te bereiken werpt het licht krijtschaduwen op lijstwerken en randen van de huizen, die eruit zien of ze hebben slecht geslapen en het haalt van tussen de lakens de naakte wolken, die in vergeeld en groenachtig gaas gewikkeld zijn en uiteindelijk een witte mantel aantrekken”.

-“Nooit zullen er paarden zijn die schoppen kunnen uitdelen die vlakaf de wetten van het perspectief negeren en die tezelfdertijd een uiterst evenwichtig concept van de voorstelling bezitten zoals de schoppen die de heroïsche boerenpaarden van Paolo Uccello uitdelen”.

-“Ik verlang absoluut niets zolang het eeuwig moment duurt dat alles is, als ik niets verlang”.

“Ook al veranderen al onze appreciaties over Leven en Dood, is het moment gekomen om het bedrog aan te klagen van de “Meninas” die –al zijn ze de “Meninas” zelf van vlees en bloed – een bordje ophingen waarop men leest Velázquez, zodat niemand het authentieke en seculiere mirakel van hun onsterfelijkheid zou kunnen ontdekken.”

-“ Een dissectie van de ogen van Monet zou onthuld hebben dat Monet vliegenogen bezat; ogen die uit ontelbare oogjes bestaan die haarscherp de meest subtiele schakeringen van een kleur onderscheiden maar die net omdat ze onafhankelijke ogen zijn deze schakeringen onafhankelijk van elkaar waarnemen, zonder een samengestelde visie van het geheel te ontwaren.”

-“Het toppunt van luiheid en hoererij, van gebruik en misbruik van schoenenpoetsers, van opgepoetst sentimentalisme, van blauw oog, van afkeer en droefheid zonder reden – daar is de vlakte … iets verder de indiaan … de Andesfluit .. de trommel – die zich uitrekt en die op de akkoorden zingt van de tango die de eerste de beste vagebond verzint.”

-“De kubisten hebben de schilderkunst van de tocht gered, van de zonnestralen die ermee dreigden ze te doen smelten maar ze hebben er – door de ramen hermetisch te sluiten, ramen die de impressionisten opengezet hebben met hun overdreven enthousiasme – zo’n hoop recepten aan toegevoegd, zoveel zuignappen dat het niet veel scheelde of ze stikte en ze lieten ze gevild achter, als een geraamte.”

- “De Romeinse borstbeelden zouden nooit kunnen denken als de geschiedenis hun neus niet vernield had”.

- «We streven ernaar onszelf te zijn, maar naarmate we denken dat het ons lijkt te lukken, zijn we wat we echt zijn, ineens helemaal zat».

- «De enige armen waarin wij ons voor de rest van ons leven zouden overgeven, zijn de armen van de Venussen die geen armen meer hebben».

- «Een licht, dat kracht tekort komt om de grond te bereiken, omzoomt de kroonlijsten en de randen van de huizen, die eruitzien alsof ze niet goed geslapen hebben, met krijt en gebiedt de wolken, die gewikkeld zijn in geel- en groenachtig gaas en uiteindelijk een witte tuniek vormen, vanuit zijn lakens naar buiten te komen».

- «Nooit zullen er paarden bestaan die in staat zijn een paar trappen uit te delen die de wetten van het perspectief nadrukkelijker schenden en die, tegelijkertijd, een meer gebalanceerde kijk op compositie tonen, dan de trappen die de heldhaftige Percheron van Paolo Uccello uitdelen».

- «Nergens naar, ik verlang nergens naar, terwijl het moment van eeuwigheid, dat alles is, wanneer ik niets wil, voortduurt».

- «Ook al zullen al onze ideeën over het Leven en de Dood ernstig verstoord worden, het moment is daar om te wijzen op de enorme leugen van de "Meninas", die — als de echte "Meninas" van vlees en bloed — een briefje ophingen waarop "Velázquez" te lezen stond, zodat niemand het authentieke en seculaire wonder van hun onsterfelijkheid zou ontdekken».

- «De ontleding van de ogen van Monet zou aangetoond hebben dat Monet vliegenogen had; ogen die onder druk staan van ontelbare oogjes die de meest subtiele nuances van een kleur duidelijk kunnen onderscheiden, maar die deze nuances, als autonome ogen, onafhankelijk van elkaar waarnemen, zonder tot een eenduidige, samenvattende visie te komen».

- «Een overvloed aan landloperij en bordeel, gebruik en misbruik van schoenenpoetsers, glibberige sentimentaliteit, blauwe ogen, van afwijzing en somberheid zonder reden — dat is de pampa... meer dan alleen de indiaan... de quena... het trommeltje — die in beweging komt en zingt op de akkoorden van de tango, die een willekeurige crimineel improviseert».

- «De kubisten redden de schilderkunst van de luchtstromen, van de zonnestralen die haar dreigden te doen smelten, maar — door het hermetisch sluiten van de ramen die de impressionisten met overdadig enthousiasme hadden geopend — hebben ze een dergelijke overvloed aan recepten op haar losgelaten, zoveel tochtgaten, dat het weinig scheelde of ze zouden haar verstikt en berooid achtergelaten hebben, als een skelet».

- «De Romeinse bustes zouden niet in staat zijn te denken als de tand des tijds hun neuzen niet vernietigd had».

Wij streven ernaar te worden, zoals we in werkelijkheid al zijn, maar naargelang we dit streven benaderen, worden we overwelmd door het gevoel dat we eigenlijk helemaal niet willen zijn zoals we al zijn.

De enige armen waarin we de rest van ons leven zouden willen doorbrengen, zijn de armen van de Venus zonder armen.

Een licht, dat niet genoeg kracht heeft om de bodem te bereiken, tekent met krijt de omtrek van de huizen, die eruit zien alsof ze niet genoeg geslapen hebben, en verplicht de naakte wolken van onder hun lakens te komen, terwijl ze zich omhullen in een geelgroen gaas en uiteindelijk een witte tuniek aantrekken.

Er zullen nooit paarden bestaan die in staat zijn, een paar schoppen voort te trekken die zoveel inbreuk maken op de wetten van het perspectief, maar tegelijkertijd een evenwichtiger concept hebben van de compositie, dan het paar schoppen die voortgetrokken worden door de heldhaftige percheronen van Paolo Uccello.

Ik verlang helemaal niets, zolang het eeuwig ogenblik duurt, dat ik niets verlang.

Ook al veranderen al onze opvattingen over het Leven en de Dood, is het ogenblik gekomen om het enorm bedrog aan te klagen van de "Meninas", die - terwijl ze zelf van vlees en bloed zijn - een naamplaatje dragen waarop "Velázquez" te lezen staat, opdat niemand het authentiek en eeuwenoud mirakel van hun onsterfelijkheid zou kunnen ontdekken.

De dissectie van de ogen van Monet zou aangetoond hebben, dat Monet ogen had als een vlieg; ogen samengesteld uit ontelbare kleinere oogjes, die heel precies de subtiele schakeringen van een kleur kunnen onderscheiden, maar die als zelfstandige ogen deze kleurengamma´s onafhankelijk ervaren, zonder een globale visie van het geheel te bereiken.

Een samenraapsel van bohemiens en bordelen, gebruik en misbruik van schoenpoetsers, vetharige sentimentaliteit, verleidelijke ogen, zinloos geweld en droefheid - dát is de pampa... en niet enkel de Indiaan... de dwarsfluit... de trommel - die, na het ontwaken, zingen in de akkoorden van een geïmproviseerde tango in lufardo.

De kubisten hebben de schilderkunst gered van de tocht en van de zonnestralen, die ermee dreigden haar te doen smelten, maar hebben haar - door de vensters hermetisch af te sluiten, die de impressionisten in hun overdreven enthousiasme hadden geopend - zodanig veel recepten toegediend, en een overdreven hoeveelheid ventilatiekanalen, dat ze haar bijna verstikt en ontvleesd achtergelaten hebben, net zoals een skelet.

De Romeinse busten zouden niet in staat zijn om na te denken, als de tijd hun neus niet vernietigd had.