Ik heb ooit eens gelezen dat sommigen van ons taal gebruiken om gedachten te maskeren, maar in mijn ervaring wordt taal veel vaker gebruikt in plaats van gedachten.

De gesprekken van zakenlieden zou aan minder en eenvoudigere regels onderhevig moeten zijn dan welke andere functie van het menselijk dier dan ook. Deze regels zijn:

Heb iets te zeggen.

Zeg het.

Stop met praten.

Door te beginnen voordat hij weet wat hij wil zeggen en verder te gaan nadat hij het gezegd heeft, belandt een handelaar in een rechtszaak of in het armenhuis. En met dat eerste ben je zo in het tweede. Ik heb hier een juridische afdeling, het kost me veel geld, maar het voorkomt dat ik moet gaan procederen.

Wanneer je bij een meisje langsgaat of na het eten met vrienden praat, kun je een gesprek voeren als een uitstapje van de zondagschool, met pauzes voor het plukken van bloemen. Maar op kantoor moeten je zinnen tussen de punten zo kort mogelijk zijn. Laat de inleiding en de slotrede zitten en stop voordat je bij ten tweede bent.
Je moet korte preken houden om zondaars te vangen, diakens geloven zelf niet dat ze lange nodig hebben.
Geef dwazen het eerste en vrouwen het laatste woord, het vlees zit altijd in het midden van het broodje. Een beetje boter aan beide kanten kan natuurlijk geen kwaad als het bedoeld is voor iemand die van boter houdt.

Onthoud ook dat het gemakkelijker is om er wijs uit te zien dan om wijze woorden te spreken. Zeg minder dan de ander en luister meer dan je praat, want als een man luistert, verraadt hij zichzelf niet en vleit hij degene die dat wel doet. Biedt de meeste mannen een luisterend oor en de meeste vrouwen voldoende kladpapier en ze zullen je alles vertellen wat ze weten. Geld spreekt. Maar niet tenzij de eigenaar een losse tong heeft en dan zijn de opmerkingen altijd aanstootgevend. Armoede spreekt ook, maar niemand wil weten wat er wordt gezegd.

Ik herinner me ooit gelezen te hebben dat sommige mensen spreken om hun denken te maskeren, maar in mijn ervaring gebruikt de meerderheid het in plaats van denken.

Sterker nog dan bij enig andere afspraak binnen de menselijke soort zouden voor elk zakelijk gesprek enkel korte en bondige vuistregels de leidraad moeten zijn.
Oftewel:

Heb werkelijk iets te zeggen.

Zeg het.

En hou dan je mond.

Beginnen met praten voordat je weet wat je gaat zeggen en doorgaan nadat je de boodschap hebt overgebracht brengt de ondernemer bij de rechtbank of de voedselbank, en dat eerste is de kortste weg naar het laatste. Ik heb hier een juridische afdeling die me veel geld kost, maar me wel behoed voor rechtszaken.

Uitgebreid kletsen alsof je op schoolreisje bent past bij een afspraakje met je meisje of bij gezellig natafelen met vrienden; maar op het werk beslaan ideale zinnen de kortst mogelijk afstand tussen hoofdletter en punt. Laat de inleiding en afsluiting achterwege, en rond af voor je bij “ten tweede” bent. Korte preken bereiken de zondaar, en een goede prediker is er sowieso van overtuigd dat hij maar weinig woorden nodig heeft. Idioten geef je als eerste het woord, vrouwen als laatste. Het draait om de kern van de boodschap, al mag die best een beetje ingekleed worden naar de ontvanger.

Bedenk dat het eenvoudiger is om verstandig te lijken dan om verstandig te spreken. Gebruik minder woorden dan de ander en laat de ander aan het woord; want iemand die luistert laat zelf niets los en streelt het ego van diegene die spreekt. Geef mannen in het algemeen een welwillend gehoor en de gemiddelde vrouw genoeg briefpapier en ze zullen je alles vertellen. Geld regeert de wereld, maar alleen als de eigenaar zich doet gelden, en die uit zich altijd beledigend. Armoede spreekt ook, alleen is niemand geïnteresseerd.

Ik heb eens gelezen dat sommige kerels woorden gebruiken om hun denken te verhullen. Maar ik zie veel vaker dat ze woorden gebruiken in plaats van te denken.

Geen enkele andere functie van het menselijk beest kan worden gereguleerd met minder en simpeler regels dan de conversatie van de zakenman. Dit zijn de regels:

Heb iets te zeggen.

Zeg het.

Zwijg.

Een koopman die begint te praten voordat hij weet wat hij wil zeggen, of die doorgaat nadat hij het gezegd heeft, belandt voor de rechter of in het armenhuis. En nummer 1 leidt rechtstreeks naar nummer 2. Ik houd er hier een juridische afdeling op na. Die kost me een smak geld, maar het gaat erom dat ik niet voor de rechter hoef te komen.

Wanneer je een meisje bezoekt of met vrienden causeert na een diner, is er niets mis met een conversatie zoals een schoolreisje, met af en toe een omweg om bloemetjes te plukken. Maar op kantoor hoort elke zin de kortst mogelijke afstand af te leggen van de ene punt naar de volgende. Laat inleiding en epiloog achterwege en stop vóór 'ten tweede'. Zondaars vang je met een korte preek. En de pastoor weet zelf wel dat hij geen lange preek nodig heeft.

Geef vrouwen het laatste woord en dwazen het eerste. Het beleg zit altijd in het midden van de boterham. Een beetje stroop erbij smeren kan geen kwaad, mits bedoeld voor een vent die daar gevoelig voor is.

Bedenk ook dat wijs schijnen gemakkelijker is dan wijs spreken. Praat minder dan de ander en luister meer dan dat je praat. Een vent die luistert geeft zichzelf immers niet bloot, en hij steekt meteen een veer in de krent van degene die dat wél doet.

Geef menige man een luisterend oor en menige vrouw een flink notitieblok, en ze vertellen je alles wat ze weten. Geld spreekt – echter alleen als zijn bezitter loslippig is, en dan is elke uitspraak aanstootgevend. Ook de armoede spreekt, trouwens, maar niemand wil horen wat die te zeggen heeft.

Ik herinner me dat ik eens gelezen heb dat sommige collega’s taal gebruiken om hun gedachten uiteen te zetten, maar naar mijn ervaring gebruiken veel meer collega’s de taal om niet na te denken.

Een goed zakengesprek heeft minder en simpelere regels dan ieder ander functioneren van het menselijk wezen. Deze luiden:

Heb iets te zeggen.

Zeg het.

Houd op met praten.

Als je begint te praten voordat je weet wat je wilt zeggen en ermee doorgaat nadat je het hebt gezegd, beland je als handelsman in een rechtszaak of in het armenhuis, en van de eerste kom je al snel in het tweede. Ik heb hier een juridische afdeling, en dat kost me een hele hoop geld, maar het behoedt me wel voor vervolging.

Het is prima als je bij een afspraak met een meisje of tijdens een praatje met vrienden na een diner een conversatie op gang houdt alsof het een uitstapje van de zondagsschool is, met tussenstops om bloemen te plukken; maar op kantoor moeten de zinnen tussen de punten zo kort mogelijk blijven. Laat de inleiding en de conclusie weg, en stop voordat je doorgaat met minder belangrijke zaken. Om zondaars te vangen moet je korte preken houden, en de dekens zullen niet denken dat zij zelf een lange preek nodig hebben. Geef gekken het eerste en vrouwen het laatste woord. De waarheid ligt altijd in het midden, zoals beleg op een dubbele boterham. Natuurlijk doet een beetje boter op elke snee geen kwaad als die voor een man bestemd is die van boter houdt.

Onthoud ook dat wijs eruitzien eenvoudiger is dan wijsheden debiteren. Zeg minder dan die ander en luister meer dan je praat; want als een man luistert, verraadt hij zichzelf niet en vleit hij de collega die dat wel doet. Geef de meeste mannen een goede luisteraar en de meeste vrouwen voldoende schrijfpapier en zij zullen alles vertellen wat zij weten. Geld praat - maar alleen als de eigenaar een losse tong heeft, en dan zijn het altijd beledigingen. Armoede praat ook, maar niemand wil horen wat het heeft te zeggen.

Ik heb ooit ergens gelezen dat sommige mannen woorden gebruiken om hun gedachten te verhullen, maar in mijn ervaring zijn er veel meer die wel praten maar niet denken.

Een zakenman zou zich in zijn gesprekken moeten laten leiden door minder en eenvoudigere regels dan bij welke menselijke functie dan ook. En die regels zijn:

Je moet iets te zeggen hebben.

Je moet het zeggen.

En daarna je mond houden.

Als je begint voordat je weet wat je wilt zeggen en doorgaat als je het eenmaal gezegd hebt, heb je als koopman zo een rechtszaak of een faillissement aan je broek – en die eerste leidt al gauw naar dat tweede. Ik heb hier een eigen juridische afdeling, die me veel geld kost maar me uit de rechtszaal houdt.

Natuurlijk kun je heel gezellig en heel braaf gaan zitten babbelen als je bij een meisje langsgaat of een etentje hebt met vrienden. Voor mijn part urenlang. Maar op kantoor moeten je zinnen geen lange verhandeling worden. Weg met de inleiding en samenvatting, en zwijg voordat je bij ‘ten tweede’ komt. Alleen met korte preken win je zondige zieltjes; en prekers geloven nooit dat ze zelf een lange nodig hebben. Geef malloten het eerste, en vrouwen het laatste woord. Als twee boterhammen met zoet beleg ertussen. Uiteraard kan een likje extra stroop helemaal geen kwaad, als je die sandwich maakt voor een man die van stroop houdt.

Vergeet ook niet dat het gemakkelijker is om wijs te lijken dan om wijs te praten. Zeg minder dan de ander en luister meer dan je praat. Want als een man luistert, verraadt hij zichelf niet en vleit hij de vent die dat wel doet. Laat mannen merken dat je luistert en geef vrouwen voldoende aantekenpapier, en de meesten zullen alles zeggen wat ze weten. Geld zegt veel – maar alleen wanneer de bezitter ervan loslippig is, en dan zegt het weinig aardigs. Armoede zegt ook veel, maar niemand wil horen wat.